Nie bylo sie kiedy pochwalic, ale USG wykazalo, ze takze Kasdeya aka Czarne aka Czarna Owca tez w tym roku doczeka sie maluchow... Tata zostanie Arab Midgårdhus (po raz pierwszy w zyciu - i po raz pierwszy jego hodowcy zostana tez "dziadkami", wiec wlasnie baluja... ).
To byla moja niemiecka milosc "pod pierwszego wejrzenia"... To on byl ostatnia kropelka, ktora zadecydowala, ze uzyjemy jego tate - Casara, wiec jest w pewnym sensie wspoltworca miotu "P".... Coz, trudno go nie polibic jak sie go pozna...

Ja w kazdym razie przepadlam od momentu, gdy spojrzalam mu w oczka......

I w sumie to jedna z dluzej obserwowanych "linii" - jedna z takich, ktore zawsze chcialam miec u siebie...

Zaczelo sie od Dii - swojego czasu najwiecej wygrywajacej suczki tej rasy. I co sie dziwic:

Schodzila z ringow, gdy my z Jolka na nie wkraczalismy... To po niej przejelismy "korone"

Dia miala niestety tylko dwa mioty - z 'B' uzylismy Barona (to ojciec miot 'J' i dziadek 'Ł'). Z 'A' w Niemczech zostala sunia Arlen (Dia ma sie oczywiscie nadal dobrze - mieszka razem z Milo u Milana ):


Arlen widzialam niedawno - to kolejna "niesmiertelna" suczka, ktora rownie dobrze prezentuje sie w wieku 9 lat, jak dobrze wygladala w wielu 2, czy 6 lat...

Po Arlen w hodowli zostal Casar - jak widac to "wykapana" mama...


Po nim mamy miot "P", a ja moja wymarzona Peymakilir... :rock_3 Po raz kolejny, oprocz swietnych eksterierow wyszly tez fajne charakterki, wiec zapadla decyzja, ze nasza "wspolpraca" z ta (tym razem niemiecka) rodzinka bedzie trwala nadal...

Stad wybor Araba - jego ojcem jest Casar, ale ze strony matki ma tez w rodowodzie "A" spod Dumbiera. To "CZYSTY" przedstawiciel tego typu - fotki nijak maja sie niestety do rzeczywistosci, bo a realu jest o wiele ladniejszy. Mam jeszcze troche zdjec na dysku i postaram sie wgrac na dniach - moze one beda lepsze. A narazie:

A i Czarne (jak w domu nazywamy Kasdeya) okazalo sie byc SUPER suka hodowlana... Teraz to co napisze zabrzmi jak reklama, ale na serio nie o reklame chodzi:

Kasdeya to najlepszy przyklad czym jest dobra suka hodowlana.
Nie raz spotkalam sie wsrod (poczatkujacych) hodowcow z podzialem suk na "ladne, czyli dobre suki hodowlane" "takie sobie, czyli takie sobie suki hodowlane", "slabe, czyli slabe suki hodowlane". A to tak nie dziala - ladna ma byc suka WYSTAWOWA.
Dobra suka HODOWLANA ma byc ZDROWA, DOBRZE ZBUDOWANA i ma miec DOBRY RODOWOD. A co najwazniejsze: dawac SWIETNE szczeniaki.

Najlepszy przyklad z wystawowych ringow - suka, w ktorej rodowodzie az roi sie od chorych dysplatycznych przodkow. Co z tego, ze taka suka bedzie np piekna, skoro z punktu hodowlanego bedzie to suka... niehodowlana... (nie warta uzycia w hodowli)?

W rasie mamy mase przykladow, gdzie hodowcy mieli nawet "takie sobie" suki, ale ktore byly tak dobrymi matkami, ze wybily ich hodowle na "szczyty"... I mamy mase przykladow, gdzie piekne suki dawaly bardzo slabe szczeniaki - co czesto prowadzilo do tego, ze hodowcy calkiem rezygnowali z ich rozmnazania (mimo, ze same suki byly ladne).

Czarne (Kasdeya) po Jolce odziedziczylo budowe - to wlasnie Kasdeya jest do niej najbardziej podobna pod tym wzgledem. Ale przyznaje, ze nawet mnie zaskoczyly jej maluchy - bo takie "wilczki" nieczesto sie trafiaja. Na serio trudno poznac, ze ich mama to "Czarnym Zloooo"....

Qiqirn:

Qareen:

Jedynie chochliki o oczach swiadcza o pokrewienstwie...
Quareen:

Kasdeya: