Nie, ten weekend był pracowity jak żaden dotąd..... Ale i pełen sukcesów....

Ela miała u siebie spotkanie właścicieli CzW, ale znalazła czas, aby jednego dnia powalczyć w obedience (zajmując 7. miejsce, ale nie z winy złej formy, a braku punktów za "kwadrat"), a drugiego jeszcze zgarnąć z Amber Wolfem z Peronówki Zwycięstwo Rasy i tytuł Zwyciężca Polski na Międzynarodowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu.

...odkryłam nową metodę szkolenia. Nazywa się "na sukę w ciąży" lub "na suke myślącą, że jest w ciąży".

Potrzebna jest suka (w ciąży - sztuk 1), przewodnik psa (szt. 1) i smycz (szt. 1)

Oj, my też mamy co wspominać z placu szkoleniowego....

Na jednym z kursów mieliśmy w grupie dobermana. Pies był spoko, ale cięty na inne samce jak diabli - typowy książkowy "dominant". Do tego właściciela miał "kochaniutkiego": piesek chodził bez kagańca, bo go "obcierał" (sporo szczekał, więc najlepszy byłby dla niego kaganiec "szczekacz", ale u nas nie ma szans go dostać). Któregoś razu olał przywołanie i ruszył do Boltona.

I zawody już za nami.... tak jak oczekiwaliśmy dwa dni imprezowania nie wyszły psom na dobre (leczenie kaca i przeżarcia zawsze trwa min. 3 dni). Potem jeszcze doszła fatalna upalna pogoda...i efekt taki sobie....

Na spotkaniu w Rudzienku odbyły się pierwsze wilczakowe zawody Obedience. Startowało 13 psów. Zawody miały bardziej charakter szkoleniowy niż sprawdzający poziom wyćwiczenia psów. Chodziło o pokazanie podstaw Obedience i zachęcenie do dalszych ćwiczeń. Ale i tak kilka psów (nie tylko wilczaków) pokazało naprawdę wysoki poziom...

Jeśli chodzi o rezultaty, to okazało się, że jest lepiej niż oczekiwaliśmy. I nie chodzi o wyniki, ale o dokonane obserwacje....

A jest się czym pochwalić, bo brało w nim udział 27 wilczaków....

Pod względem zaliczonych egzaminów w roku 2004 Jolly była najlepszą suką, a w ogólnej ilości przegrała jedynie z Keltem (półbratem Merry Bell) i Hero (półbratem Jolly).

1. Hero od Úhoště - ZPU1, ZPU2, ZPS1, ZPS2, FH2
2. Kelt z Molu Es - SchHA, IPO1, ZVV2, ZPO1
3. Jolly z Molu Es - BH, ZVP I, VZ2, PT

No to kolejny bieg już za nami - tym razem z uczestnikami z Polski.... I dobrze, bo warto promować takie testy z wilczakami, bo co się oszukiwać: testy wytrzymałościowe 500x lepiej sprawdzają poprawność budowy wilczaka i jego zgodność ze wzorcem niż sędziowie wystawowi (w każdym razie większość z nich). Mówi się, że nietypowy wilczak (zbyt ciężki) nigdy nie przebiegnie 40 km. Słabo zbudowany nie zaliczy go na ocenę doskonałą.

Czytałam książkę "Zapomniany język psów" i jedno jest pewne - przynajmniej dał mnie ta pani nie miała kontaktu z wilczakami. Najlepszym dowodem na to, że nasze psy są inne jest moja wczorajsza lekcja w przedszkolu...

Wszystko zaczęło się dość niewinnie; sześć szczeniaków sobie brykało po błoniach merdając ogonkami do swoich właścicieli, od czasu do czasu spoglądały nieśmiało w stronę starszej grupy, która ćwiczyła jakieś biegi dookoła taśmy. Prawdziwa idylla dopóki Hobart (Aegis) nie został spuszczony ze smyczy.

Podczas zawodów posłuszeństwa w Svetle (CZ) Merry Bell z Molu Es uplasowała się na drugim miejscu...

Wyniki kategorii wedlug regulaminu ZOP
Lokata	Pies	podstawowa część	specjalna część

Zaczynając szkolić mojego Wilczaka (Amber Wolf z Peronówki) nie myślałam o żadnych osiągnięciach, nie myślałam że "wciągnie" nas szkolenie sportowe i że szkolenie stanie się naszą codziennością. Chciałam tylko robić COŚ razem z Amberkiem, coś co pomoże nam lepiej się poznać i zrozumieć, co nauczy nas wzajemnego szacunku i utrwali właściwe relacje. Okazało się że osiągnęliśmy z Amberkiem znacznie więcej!